Moja Dwulicowość

Autor: czterdziescilatminelo   Data: 2020-10-25, 08:58:23               

Witam. Mam wrażenie że jestem dwulicowy mimo czterdziestki.
- W pracy często nie radzę sobie ze stresem, mówię sobie tyle razy że czas na zmiany. Szukam pracy pytam znajomych. Oni chcą mi coś załatwiać a ja za każdym razem mówię że dzięki jeszcze popracuje tu na "starych śmieciach". Za jakiś czas sytuacja powtarza się mam dość tej pracy i ptyam znajomych czy czegoś nie mieliby dla mnie i tak w koło.
- Kolejny problem to Pandemia. Zawsze lubiłem towarzyski tryb życia sporo jeździłem gdzieś podróżowałem i przez pandemię moje życie towarzysko-podróżnicze zahamowało. Znajomi chcą się spotykać ja sam często namawiam byśmy się spotkali pojechali gdzieś ale z drugiej strony, sam mam obawy i lęki co to jest ten Covid czy zarażę się jak będzie przechodziła u mnie ta choroba no i nagle wszystko wstrzymuję zmieniam plany i mówię znajomym że będę siedział w domu bo się boję, po chwili znów coś mi zaświeci w głowie by gdzieś iść czy jechać ale rozmawiając z rodzicami oni panikują boją się i na mnie też wylewają ten strach i znów zmieniam zdanie.
- Mam fajnych znajomych z którymi rozumiemy się nie kłócimy ale jest kilku znajomych którzy odbierają mi pozytywną energię ciągle mimo wieku sprzeczamy się czasami krzyczymy na siebie hu...my się ale mimo to nie zerwę z nimi znajomości tylko...sam po kłótniach dzwonię i tak w koło już ponad 3 lata.
- Mam od lat młodzieńczych pewne nawyki które powinienem już dawno wyeliminować z siebie, bo czas leci szybko a one siedzą we mnie chce zerwać z tym ale daje sobie jeszcze na to czas i tak w koło, przez co bardzo denerwuje się

- Od pewnego czasu ta moja dwulicowość zaczyna mnie coraz mocniej i bardziej męczyć, opadam z sił psychicznych i dochodzą sytuacje że płączę i nie chce mi się żyć, z drugiej strony staram się być twardy mówię sobie że muszę zmienić się ale nie daję znow rady. Nie wiem w ogóle co mam robic jak mam żyć z tym a człowiek staje się coraz starszy.

Odpowiedz