RE: Straciłam przyjaciółkę.

Autor: mrrru   Data: 2025-01-20, 00:10:35               

Rozumiem Twoje pytanie "co zrobiłam źle?". Otóż nic.

Co powiesz na taką perspektywę:

Twoja była przyjaciółka to szurnięta baba, ale dobrze się z tym ukrywała. Wydawało Ci się, że jest inaczej. Zmanipulowała Cię. Skoro Tobie manipulację zarzuciła, to znaczy, że z ten temat jest jej nieobcy. Dopóki ta znajomość przynosiła wam korzyści, to było fajnie, jak z powodu tego co napisałaś trochę się rozluźniła - to zaczęła szukać powodów do zakończenia, zwalając oczywiście winę na Ciebie, bo sama jest przecież chodzącą doskonałością(*). ;-)
Nie daj się teraz zmanipulować i wpędzić w poczucie winy.

Widziałaś świat przez różowe okulary, to jest typowe na początku zauroczenia, potem przychodzi proza życia i się zaczyna dostrzegać mankamenty. A potem one zaczynają przeszkadzać i mamy rozwód.

Jedyne co, to uwierzyłaś w swoją wizję tej przyjaźni, a jak "przyjaciółka" zeznała, jej wersja rzeczywistości była inna. Albo najpierw była jakaś, a potem się zmieniła. Albo nią manipulowała. Albo manipuluje i kłamie teraz. Jak było naprawdę to teraz już trudno wyczuć, bo prawda obiektywna nie ma znaczenia, ważne, jak ktoś ją widzi lub co sobie o niej wyobraża.

I chyba błędne jest przekonanie, że to co jest dzisiaj, będzie też i jutro. Chcemy, żeby fajne rzeczy trwały wiecznie (albo do śmierci przynajmniej), ale jak się przyjrzeć rzeczywistości, to tak najczęściej nie jest.

Ja bym się cieszył z tych lat, w których było Ci z tą przyjaźnią dobrze i postarał się się zminimalizować czas, w którym Cię to gniecie. Wtedy bilans ogólny będzie dodatni.
Szkoda zatruwać teraźniejszość rozgrzebywaniem przeszłości, szkoda na to energii i zdrowia. Przecież nie chcesz sobie szargać psychiki przez jakąś niechętną Ci obecnie osobę?

Czy straciłaś przyjaciółkę? Straciłaś wyobrażenie, że ta osoba jest Twoją przyjaciółką. W takiej ułudzie żyje się fajnie, a potem rzeczywistość się zmienia, albo złudzenia pryskają. Żal za złudzeniem? Ja bym się cieszył z urealnienia wyobrażeń.

Powyższe, to tylko mniej bolesne perspektywy tego, co opisałaś. Czy prawdziwe to nie wiem, ale możliwe do rozważenia.

Odpowiedz