Słownik

omamy

Omamy (halucynacje) to patologiczne zjawiska psychiczne, polegające na występowaniu doznań zmysłowych (słuchowych, wzrokowych, czuciowych, smakowych, węchowych) występujące mimo braku odpowiednich (zewnętrznych) bodźców. Wyróżniamy omamy:

  • słuchowe - mogą być wyraźne i niewyraźne (począwszy od nieokreślonych dźwięków, trzasków, stuków aż do słyszenia wielu głosów prowadzących wyraźne rozmowy), głosy mogą być znane i nieznane, pojedyncze lub mnogie, należeć do obu płci; chory może także słyszeć swój głos;
  • wzrokowe - mogą być proste (np. błyski czy cienie) i złożone (np. przedmioty, zwierzęta, osoby, grupy osób), mogą przypominać znane choremu realia albo przybierać formy dziwaczne, jak z bajki czy opowieści science-fiction;
  • czuciowe - mogą dotyczyć czucia powierzchownego - skórnego (np. swędzenie, kłucie, pieczenie), czucia wewnętrznego (np. szarpanie, rozciąganie czy ściskanie w narządach wewnętrznych), kinestetyczne (poczucie ruchu np. unoszenia się czy spadania);
  • smakowe - np. odczuwanie smaku rzekomej trucizny;
  • węchowe - najczęściej towarzyszą innym omamom czy urojeniom, mogą to być przykre (np. spalenizna, gaz) lub przyjemne (np. kadzidła) zapachy.